Regulacje dotyczące źródeł wypłaty wynagrodzeń w sytuacji zawieszenia działalności zakładu bądź w trakcie kwarantanny oraz wydłużenia dodatkowego urlopu opiekuńczego zawiera projekt nowelizacji ustawy o walce z koronawirusem, który przyjął Senat. Projekt trafi teraz do Sejmu.
Za przyjęciem projektu głosowało 47 senatorów, 34 było przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.
Decyzję o przedstawieniu Sejmowi projektu nowelizacji ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych podjęli na wspólnym posiedzeniu senatorowie z Komisji Ustawodawczej i Komisji Zdrowia.
Proponowane zmiany zakładają, że w sytuacji, gdy zawiesza się funkcjonowanie zakładu pracy wypłata wynagrodzeń byłaby podzielona, po połowie, pomiędzy pracodawcę i Skarb Państwa. W przypadku natomiast poddania pracownika obowiązkowej hospitalizacji bądź kwarantannie wypłata wynagrodzeń następowałaby z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).
W przypadku wydawania poleceń przedsiębiorcom (zgodnie z ustawą może to robić wojewoda na wniosek prezesa Rady Ministrów) koszty wykonywania takich decyzji (także planistyczne, wykonawcze itd., byłyby w całości pokrywane przez Skarb Państwa. Przedsiębiorstwa otrzymywałyby także rekompensatę za szkody przez nie poniesione w związku z decyzjami władz publicznych, np. w zakresie kwarantanny dużej liczby pracowników.
Projekt nowelizacji zawiera też regulacje, dotyczące uruchomienia pożyczek dla przedsiębiorstw zatrudniających do 50 pracowników z branży wystawienniczej, eventowej, organizatorów targów etc., które – w związku z epidemią – na skutek wycofania zleceń musiały zrezygnować z ich realizacji i w związku z tym tracą płynność. Pożyczki te miałyby być w przypadku prawidłowego ich wykorzystania i rozliczenia umarzane w 75%. To jest taki sam wskaźnik, jaki zastosowano w przypadku ustawy o likwidacji skutków powodzi, co wcześniej miało miejsce.
W przypadku zawieszenia przepisów prawa budowlanego (co przewiduje ustawa), zgodnie z nowelizacją odpowiednie organy byłyby zobowiązane do wydania opinii dotyczącej kwestii bezpieczeństwa oraz wymogów. Z kolei właściciel nieruchomości, na której prowadzone byłyby roboty budowlane mógłby domagać się odszkodowania za szkodę.
Zgodnie z kolejną z proponowanych zmian, to rektor uczelni wyższej (a nie jak obecnie minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego) miałby prawo zamknięcia placówki. Zaproponowano także obwieszczenia i rozwiązania wprowadzane w celu przeciwdziałania wirusowi obowiązywały najdłużej przez 90 dni. Obecna ustawa określa ten termin na 6 miesięcy.
Senatorowie zaproponowali także definicję pracy zdalnej, którą pracodawca mógłby zlecić pracownikowi, a także możliwość żądania od pracownika informacji dotyczącej efektów jego pracy wykonywanej zdalnie.
Zaproponowano także wydłużenie do 21 dni z 14 okresu, za który wypłacany będzie rodzicom zasiłek opiekuńczy w czasie zamknięcia żłobków, przedszkoli i szkół. Nowelizacja miałaby zwiększyć wysokość zasiłku opiekuńczego do 100% wynagrodzenia (obecnie obowiązujących 80%), jak również podnieść granicę wieku dziecka z obecnie obowiązujących 8 do 15 lat.
Nowelizacja umożliwiałaby także lekarzom specjalistom wykonującym prywatną praktykę zakup wyrobów medycznych niezbędnych do ochrony przed zarażeniem się wirusem (zgodnie z ustawą te produkty mogły być kierowane tylko do szpitali). Personel medyczny byłby także w pierwszej kolejności zaopatrywany w reglamentowane produkty medyczne.
Senat 6 marca przyjął bez poprawek ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Przepisy weszły w życie w niedzielę 8. marca.
W Polsce zarażenie koronawirusem stwierdzono dotychczas u 68 osób, jedna zmarła.
Źródło: ISBnews